Nasıl Olur Ki Bu Aşkın Sonu

Her günüm özlem ve keder,
Gönlüm senin, hasretini çeker,
Senin yokluğun, kalbimde tüter,
Nasıl olur ki bilmem bu aşkın sonu.

Hicran yarası, bağrımda bir ateş,
Bağrıma basacağım,yokluğunun yerine taş,
Sensiz geçmiyor ki biliyorsun günler,
Şimdi özlem dolu kalbim, bak boş bu eller.

Gözümden kan ile yaş akıttın,
Beni çok ağlattın, dertlere attın,
Her günüm geçiyor, binbir türlü zülüm,
Anladım ki artık, yokluğun bana bir ölüm.

Sararmış yaprak, bak kopmuş daldan,
Eğer ayrılırsak, bak düşmeyiz dillerden,
O zaman hiç birşey gelmez bu elden,
Kopmuş bir yaprak gibi, şu beyaz gülden.

Sevgimi aradım, nerede hani,
Bulamadım, çok yer dolaştım,
Ölümlüdür bu dünya fani,
Nasıl olur bilmem, bu aşkın sonu.

O güzel günlerimiz, mazimde hep hayal oluyor,
Andıkça o güzel günleri, gözlerim yaş doluyor,
Yine ömrüm geçip gidiyor, yaprak misali soluyor,
Neyleyim ki sensiz bu dunyayı, ruhum sensiz ölüyor.

Bana mutluluk getirecek, günler nerede hani,
Ne yapayım, sensiz günleri neyleyim,
Kalbim hep özlem yüklü, avcumda sevgiler,
Bak işte sana geldim, seni özledim, seninleyim.
20.02.2006

Atilla Gözüküçük