Nasıl Olsa Öleceğiz Şiiri - Feyzi Kanra

Gül uzattım tokat yedim,
Bunda da vardır bir hikmet dedim.
Neyi çok sevdimse kimi çok sevdimse olmadı.
Ne gönüllere huzur koyabildim,
Ne gönlüme huzur doldurabildim.

Nasıl olsa birgün öleceğiz,
Kimseyi incitmeden ölmek isterdim
Olmadı olamadı.
Ya ben yanlış yaptım
Ya da yanlış anlaşıldım.
Ne gönüllere huzur koyabildim,
Ne gönlüme huzur doldurabildim.

Neden sonra anladım ki
Ben yolların sahibi değilim
Yolcuyum.
Görevini tam yapamayan kolcuyum.
Hatalıyım eksikliyim kusurluyum
Çok var beğenmediğim huyum.
Kaynamadan önce kazanda suyum,

Kurttan kuştan yokuştan,
Gafletle aldığım nefesten,
İncittiğim herkesten,
Özür diliyorum.

Nasıl olsa bir gün öleceğiz,
ölürken
Aklım başımda olsun isterim.
Gücüm yerinde..
Ne çok sıcak olsun
Ne de çok soğuk.
La ilahe illallah derken
Ölmeliyim serinde..
Geride kalanların,
Bedenimi taşıyanların olsun
Keyfi yerinde...

O zaman mutlu olurum...