Nasıl mutlu musunuz? Şiiri - Selda Erşahin

Ne istersin be insanoğlu!!
Tarih dersen birer utanç
Bir toprak uğruna kıyılan onca canlar
Nice saltanatlar gördü bu dünya
Sana mı kalır sanırsın
Yalancısın, kalleşsin ,susarsın kana, kıyarsın cana
Kendi kendinin katilisindir oysa
İki tatlı söz, iki cilve,
Yalandan sevmeler yapışmış dudağınıza
Hep alacaklı, hep banacısınız
Kandırdım sanıp, yanılırsınız
Öylesine fırlatılmadınız ya dünyaya
O aciz akıllarınızla ve beş duyu organınızla
Ne kadar algılarsınız
İlahi sistem bırakır mı yanınıza!

Nasıl mutlu musunuz?
El birliğiyle kirlettiğiniz dünyayı seyretmekle
Ne denizin rengini bıraktınız
Ne de huzur verecek bir yeşili
Ne de her sabah umutla kalkan yüreklerimizin
Güneşini
Çocuklarımızı saklayıp
Boşalttınız sokakları
Kapılarınızı kilitlediniz
Bir lokma ekmeği, bir bardak çayı esirgediniz
Beton yığınları arasında sıkışıp kaldınız
Bunun da adına yalnızlık dediniz
Yalnızlığı da süsleyip püsleyip adam ettiniz
Giymediğiniz kıyafetler, oturmadığınız evler biriktirdiniz
Cehennemden kaçan, cenneti hayal eden çok
Oysa ellerinizdeydi bunu yaratmak
Kalbinizdeydi cennette ,cehennemde
Bunu bileniniz pek az
Yaşam ile ölüm arasında ne kadar kısa bir mesafeydi
Ne tatlı ne hoş bir rüya öyle değil mi hayat
Uyananlara selam olsun
Yalnız alaşağı ettim çevirdim yüzünü kelimelerimin
Ki kimseler öfkesini, utancını göremesin..