Nasıl Mı Şiiri - Ramazan Er

Hz. İsa’yı mıhlayanları affet ALLAH’ım bilmiyorlar dediği gibi.
Kurak çöllerin bir yağmur damlasına hasreti gibi.
Adem’in Havva yüzünden cenneti terk eylediği ve yinede uğruna yanmaktan vazgeçmediği gibi.
Kitabını yaktırmak istemeyen ve onu sır gibi saklayan ensar gibi vede sırrı gibi.

Mevlana nın ayrılmayı men ettiği,kavuşmayı dilediği Şems e olan kutsi duygusu gibi.
Kanuni nin Hürrem inin kollarında ölüşüne bezenir gibi.
Ferhat ın becerdiğini becermeye kalkmaktan korktuğum gibi.
Kamber in Arzu’su ile göğe saldıkları güvercini salmak ister gibi.

Vaad edilen o sonsuz dünya yı sensiz yaşamayı istemeyecek gibi.
Aydınlığında gecelerime bulduğum ayı kucaklamak ister gibi.
En yücelerden sonra adının beynimde yankı bulması gibi.
Rabbi zikr eden tüm canlıların hatırlarına sığınıp yaradana yalvarışlarım gibi.

Ve;

Dilin de neyi,dudakların da meyi,yüreğinde ölmeyi isterce,
Usulca,sıcacık,uysal ve içten olmak yanıbaşında ölmek isterce.
Nefesini bağrımda hissedip saçlarının düzünde nefessiz kalmak isterce.
Vazgeçtiğim tüm dünya güzelliklerini gelişinle önüne sermek isterce.

SEVDİM!