Gecemin derin hüznü...
Yıldızlar söndü senden sonra...
Ay, hiç göstermedi yüzünü
Dört duvar arasında,
Sıkışıp kaldı ruhum...
Kalbim eridi gidişinle
O gecenin sabahı hiç olmadı...
Ilk önce küfürler yagdirdim;
Eski defterleri karıştırıp;
Fotoğraflarına dokundum...
Ulan kalbim ne ki???
Iliklerime kadar incindim...
Kırıldım...
Ey gözleri yüreğime değdikce;
Avuçlarında can verdiğim
Gül kokulum!!!
Yokluğunla savaşıp dururken;
Nasıl kıydın ki bize???
Neden diye sormuyorum
Siyahın rengi olsaydı
Geceye hüznün cökmezdi zaten
Ve dizlerimin üzerine çöküp,
Çocuklar gibi aglamazdi yüreğim!!!
Ruhum vicdaninda,
Esir kalmazdı belkide...
Kayıt Tarihi : 18.5.2019 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!