Nasıl kıydım kendime Şiiri - Akif Kurt

Nasıl kıydım kendime? Hep bu sorunun cevabını merak edip durdum. Nerdeydi gece?

Nasıl alınırdı bir can. İliklerden nasıl çekilirdi ruh. Yıllarca sorular sordum da kendime bir cevabı çok gördüm yine kendime. Anlamsız bir muammaydı benimkisi. Çok şair kaybettim yazılarımda. Alınan ruhların mezar taşlarını dizdim evimin arka bahçesine. Baktıkça hatırladım, hatırladıkça ağladım en çok da sana yandım. İçinde kaybolunan bir yazıydım ben. Yüklemsiz cümlesiz öznesiz. Sadece kelimelerden oluşan.

Nasıl bir yangındım? Önce kendi ellerimi yaktım. Yaktıkça duyu kaybına uğradım. Önce tüylerim terk etti beni sonra derilerim. Boşluk da dolaşan ruh misali. On gece üst üste geldim odana. On gece üst üste izledim gözlerini. Saçlarını tuttum saç uçlarından. Pencereni açtım rüzgâr oldum. Titrettim seni. hiç bilmedin.

Nasıl bir hikayedeydim ben. önce seni terk ettim. sonra kendimi.sonra seni kazanamadım.kendimden çıkmalıydım dönüş yoluna,kendimi bulamadım.uçsuz bir bucaktı burası.tabelasız.isimsiz.tarifsiz.sende yoktun bende yoktum.ait değildik hiçbir yere ve hiç kimseye.yeni şarkılar besteledi sanatçılar.her gün devinim yaşadı memleket.ahali mutluydu.

Benden habersizdim ben.kendimden gizli işe girdim.yine kendimden gizli evlendim.yine kendimden gizli oldu boşanmam.yine kendimden gizliydi ağlamam.

En çok da sana yanmıştım. Sonra alev oldum şekil değiştirdim. Başkalarını yakmaya başladım. Çığlıklar duydum canımın yanması gerekiyordu. Yanmıyordu canım. Çığlıklar çığlıklar. Yaktığım her can bağırıyordu. İçimde elimden tutuyordu biri. Durdurmaya çalışıyordu sahipsiz benliğimi. İnkâr ettim. Ben hiçbir sesi duymadım. Kendimden o kadar uzağa gittim ki kendime dönüş yollarını kaybettim. Kendimi bulmadan seni bulamayacaktım.

Kendimi affettim –aramaktan vazgeçtim. Orada öylece bıraktım bedenimi. Ruhumu aldım yanıma. Hani şu sahipsiz benliği. Sonra yüzünden öptüm kendi bedenimin. Yüzünü okşadım. Veda ettim. Benliğimden bir damla gözyaşını o tanıdığım yüze bıraktım. Yürüyemiyordum az önce bırakmıştım bedeni. Uçmaya başladım. Hangi yöne gideceğimi bilmeden. Rüzgâr yardım etti bana. Onunla beraber yol aldım. Epeyce. Başka bir dünya ya kadar. Sordular neydi yaşadığın? Hani tüm bu anlattıkların?

BİLMİYORUM dedim! ! !