Nasıl farklılıklar terazi yaratırsa,
Ay'a, mevsime böldükleri güneş ve ay gibi,
Anın ne kadar küçük olursa olsun, sınırlı zamanlarımızda,
Çam çöker, penceredeki süs titrer.
Akılda kalan geçmiş kadar güzel olan yaşadığımızdır,
Yaşını yaşadı ama keldi,
Zaman değirmenini insanlar öldüğünde anladım.
Cam kırılıyor, odadaki her portre titriyor.
Var olmak algılanmaktır,
Filozoflardan biri aradaki farkı fark etmiş gibi dedi ki:
Aksulam bozkır bakışlı bu uğrakta,
Boyundan büyük kırpılmış makas taşıyarak.
Köprüsüz nehirleri aşıp acı çekeceğiz.
Sonuçta suyunu içecek her can bir etkendir,
Huzurumuz midemizde taşıdığımızdan fazlaysa,
Boşluğa müdahalemiz her zaman böyle bir acıya neden olacaktır.
Yaşamak yetiyorsa mutlaka öleceğiz.
Yabancı olduğumuz tüm hayallerle kavrulan,
Gururlu insanlar sessizliği ve yalnızlığı sever,
Keşke böyle yeni hikayeler istemeseydik.
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 13:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!