Nasıl Etsem... Şiiri - Hasan Ceylan

Nasıl etsem,ne yapsam diye düşündüm düşündüm...yıllarca
Benden uzak ve habersiz geçen
Çoçukluk ve gençlik yılları...
Haydi bre...iş simdi bende..bende...
Düşünürüm,düşünürüm,düşünürüm çoğu kez...
Gerçi
Yerden göğe kadar haklı herkes,
Herkes gibi çalışacak,
başarılı olacaksın,başaracaksında..!
Ne kendini
Nede bir başkasını dilendireceksin,dilenmeyeceksin de..
Ama olmuyor,olmuyor...olmuyor canım
..hanım,efendim,hocam...beyim,paşam...
Can'ı 14 yıl sonra
Orta eğitim çağında
Karşıma çıkardı hayat...
Çoçuk bu...boş,tıntın
Kabul..
İnan ki; her yazılıya 3-5 gün öncesi
Öğrenip,çalıştırdığımda....
Anlıyor,iyi anlıyor ve kıvırıyorda konuları..
Hırs,azim,kararlılık...belki bizim anladığımız anlamda yok...
Yok ama...amma bu okula gelirken
Teknik liseyi hedefleyerek geldi...
Hedefe ulaşmak için;
İnatla çalışma,direnme
Vede üstesinden gelme gelebilme..yetersiz,
yetersiz henüz
Bir uzun hikaye benim hayatım,
Hayatım...hayatımın her alanıda..
Nedenini,niçinini...ne sen sor,
ne ben söyleyeyim...
Bir uzun hikaye..,hayatımın her alanıda...
Şimdi sırası değil...değil bunun
Hayatımın her alanı kavga..
Dost,dost illede kavga
Kavga yanlısı değilim,değilim ama kavgasız gün olmuyor
Hayat kazanılmıyor,korunmuyor
Şuna inancım... ve farkındayımki
Zaten iyi bir ortama sahip olamayan
Kişi ve kişiler
Ne çoçukluğunu,ne gençliğini
Nede yaşayabiliyorlar hayatını..hayatlarını...
Geleceğimizi bir...bir parrça
İyi yetiştirebilir,eğitebilir...
ve bir yerleerre getirebilirsek...
Bahtiyarlığımız bir kat daha artar sanırım..
Yani onca olumsuzluğu yaşayan ben...
Bana ne bundan...baksın anası,danası...
Diyemiyorum.. diyemiyorum
belki yüzlerce,binlerce defa önce ben kızıyorum,kızıyorum ama...
diyemiyorum...
geçmiş günler geri gelir mi bre hey gafil...
çalışır,çabalar...kimseye eyvallah demem..demem ben,ama...amma.
inan,inan..
daha iyi olacak,daha iyi olacak çaresiz...
kazıdım aslında beynine..hedefleri...hedeflerini
ilk hedef..kendi isteğide..
Teknik lise ve bilgisayar...
bizi yetiştirmek yerine
çoğu kez,kırdırdılar....bizi bize
ve bugün...günümüzdede...
kızınında,kadınında,çoçuğunda,
çoluğunda iyi yetişmesi,
yetiştirilmesi,çalışması,çalışabilmesi çalışabilmesi gerekiyor...
gerçi;
biz,bize yutturulan hikaye uğruna...didişiyoruz...
kim hamallıkla köy ağası olmuş
kim lotoyla,totoyla fabrikatör olmuş...
iyi yetişmemiz,çalışmamız,çalışabilmemiz bile
yaşamak,yaşabilmek...hayatta kalabilmek için velhasıl
konuştukça,yazdıkça,yaşadıkça
gezip gördükçe
kuruntularını aşıyor insan
inan...aşmalıda...aşmalıda insan!
hayıflanıyor,geçmiş günlere...
ama ne geleeen var geçmişten nede giden
varsa yoksa bugün ve yarın...
bugünü kurtarmalı önce..
önce bugünü...bu günüüüü..! bu gününü...
önce bu güün..bu güüün...!
kurtulmalı,kurtarılmalı
zaten Allahtan yemiş tokatı..
korkaaak,pısırııık,içine kapanııık...
sen ve siz büyükler
ya yetiştirmeli,ya çalıştırmalı...
adam etmelisiniz,adammm.!
Evet..yoksa..yoksa..! ,
kollamalı ve korumalısınız...
Ben
Salonlarda büyümedim
Neon lambalar altında da bulunmadım asla
Ama,herşeye rağmen,
Makus talihimi
Bir kaat gibi parçalayıp attım...
Gerçi bütün çoçuklar,bütüüüün çoçuklar
Bizim çoçuklarımız...bizzim çoçuklarımız...
Bağış ve sadaka istemiyorum
22 yıllık öğretmenlik,30 yıllık çalışma ve 45 yıllık hayatıma
saygı istiyorum....
ne kırılırım,ne darılırım,ne küserim,ne kaçarım...
ama lütfen...lütfen;
bu çoçuğun hayatına mal olacak..olabilecek
herkese,her-ke-se...söylecek sözüm..çoook...
gez göz arpaçık
o da öyleydi minnacık
6 ay- 1 yıl geçtiydi..azcık..
' gel,sinemaya gidelim demiştim..'
bir yanardağ gibi parlamıştı da..
çok,çoook koştu sonra
onca yıkılmışlığıma rağmen,bir limmana yanaşınca...
minnacıktı,minnacık kaldı zaten
hazret,3 çoçuklu bir subaya kalakaldı..
gez göz arpaçık
kör değilim ya...bakıyor deli gönül,
güzele,güzelliğe bakmak..sevapta! ..ya..! .
ama ben hiç çapkın olmadım,
kötülüğünüz,kötülükleriniz bana olsun...
dünde,bugünde,şimdide rahatım..rahat
hep silah omzumda...
hazır kıta...geçti hayat...
şimdi bile,
60 saat ders,
köroğlu han hamamda,
çiğerparem Ece orada
çiğerparem Can burada
ve nerede kaldı yaşamak için zaman...
arifi,arifeyi gördükte
perşembeyi asla...helede bayramı...
çarşambayı sel aldı...
ne veli
ne öğretmen yoldaş için
5 dakika zaman ayırmadın,ayıramadığın için
yol ayırımına gelinen şu günleri için,çoçuğun..
saygısızlık etmiyorum sanırım...
mavi gözlü dev değilim ama
kara gözlü kaplanım hattızatında...
giriyoruz sınıfa
otur,
konuşma...sus...
kendimizde yılların bilgi birikimi
tecrübe,bilgi ve becerimize rağmen
belki de o stres içinde
deftere,kitaba baka,baka...anlatıyoruz
40-45-50 zibidiye...Hadi bakalııım..der,olmadı yazdırıyoruz,
ders kitapları,ya çok eksik,ya çok basit,
ya çok karışık,
anası,yardımcısı,yardımcının yardımcısı.. yardımcısı....dengesiz velhasıl
belki de bu yüzden..Çook öğretmen not tutturuyor...
yaz.! ..yazın..! . yazın ulan!
notunu doğru dürüst tutmayan,tutamayan,almayan,alamayan...
feleği yiyor çaresiz...
ilgilenmek,
dersi anlayıp,anlamadığına bakabilmek...
benim bile yapamadığım,yapmadığım bir şey..
başta 1-2 belki ama
ya sonrası...hakgetire...
bir yerde de müfredat
üniteler,konular birbiri peşi sıra...
zaten bunların hepsi olmasa
bile çoğu...
zılgıtı yemiş,felekten,kahpe felekten...
bizlerse,
onlar üzerine
onlar yüzüne
ve onlar üstüne...kumar oynayıp duruyoruz...
hadi...hadi buyur bakalım...burdan yak...
ne yapsam...ne etsem...ne etseeeem..! .