Eşkali belirsiz şiirler yatıyor şehrin ortasında
Kanlı bıçaklı kendiyle...
Bir anahtar bükümü sözler boğazımda
Kalemle vuruşuyorum sen bilmezsin!
Terli atların soluk soluğa nefes boğumunda
Boğulmuş bir düş!
Git dedin! Gidiyorum...
Yalanları görüyor gözlerim, bu acı!
Göğsüme oturmuş bir dağ sanki
Dağlıyor, darlıyor canımı...
Artık uyumuyor kendimdeki şehir de
Uymuyor bir düzene ne yapsam
Her anıya bir kurşun
Umuda da sıkacağım besbelli
Umudu katledip kaybolacağım şehrimden...
Şehre teşebbüsten, kuşlarıda azmettirdim...
Ben yıkarken şehri, göğü vuracaklar kuşlar...
Git demek nasıl denir? öğret bana da
Bu toprağa doğurma, güneşe doğma demek!
Bu tıpkı yağma yağmur, bahara gelme demek...
Sahi nasıl denir git demek?
Kayıt Tarihi : 7.1.2016 11:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erva Aktaş Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/07/nasil-denir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!