Binbir emekle büyüttüğüm
Gönlümün yamaçlarında açmış
Çiçeklerim vardı benim
Kopardınız Nasıl da kıydınız
Bakmaya kıyamazdı insan olan
Ellerimle dikip suladığım
Fidanlarım vardı benim
Yolup attınız! Nasıl da kıydınız
Dal budak salmıştı her yana
Mis gibi kokan, rengarenk
Sarmaşık güllerim vardı benim
Ezip geçtiniz! Nasıl da kıydınız
Yağmura gebe,toprağa hasret
Bereket müjdeleyen
Ebrularım vardı benim
Kuruttunuz Nasıl da kıydınız
Yedi renkli parıltılı sımsıcak
Hayat veren yaşatan
Güneşim vardı benim
Söndürdünüz Nasıl da kıydınız
Namelerle şakırdayan
Neşeyle kanat çırpan
Kuşlarım vardı benim
Susturdunuz Nasıl da kıydınız
Yaktınız yıktınız öldürdünüz
Beni ve bendekini
Beni ben yapan ümidimi
Yok ettiniz zannettiniz
Nasıl da yanıldınız yenildiniz
Ümittir insanı yaşatan
ÜMİTSİZLİK ise ŞEYTANDAN!
Bunu çıkarmıştınız hesaptan
Nasıl da yanıldınız
Kayıt Tarihi : 29.10.2016 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)