Nasıl da Geldi Ölüm Şiiri - Ümit Atayman

nasıl da geldi ölüm
birdenbire habersiz
bakıp bakıp resmine yaşıyorken sensiz
hançer hançer di bakışları soğuktu ve nefessiz
nasıl da geldi ölüm birdenbire habersiz

halbuki ben o anda türküler dinliyordum
yazdığım şiirlerden mısralar söylüyordum
gözlerini düşünüyordum bir köşede çaresiz
nasıl da geldi ölüm birden bire habersiz
kalbime girip önce attı seni dışarı
beynime girdi sonra oldum o an sapsarı
kadehimde kalan o son yudum rakıyı
nasıl da döktü ölüm birdenbire habersiz

ellerini uzatıp soğuğa çekti beni
karardı gözlerim zor seçtim hayalini
yanımda götürmek istiyorken resmini
nasıl da yırttı ölüm birdenbire habersiz

sensiz gittim çok uzaklara
ölüm bıraktı beni bulutlar ortasına
dönüp de şöyle bir baktığımda ardıma
herkes kendi derdindeydi ölümümden habersiz