Nasıl da büyümüş o küçücük öpücük

'yaşamı aynı kadehten., sevgi ile yudumlayanlara'
.

Biri kız diğeri erkek iki küçük çocuk koşarak geldiler ve çok geniş
ama simsiyah bir orman manzarasının karşısında durdular...
Sonra ceplerinden kâğıttan yapılmış birer yeşil yaprak çıkarttılar...
Ve koşarak en yakın ağacın altına gidip., boylarının eriştiği alttaki
birer dala astılar ceplerinden çıkardıkları kâğıttan yeşil yaprakları...
/....Bütün orman göz alabildiğine yemyeşil olmuş…/
. ,
İki çocuk yemyeşil ormanı arkalarında bırakıp koşarak geldiler.,
uçsuz-bucaksız ve simsiyah bir denizin kıyısında durdular...
Sonra erkek çocuk cebinden kâğıttan yapılmış bir sandal., kız
çocuğu da minik çantasının içinden sandalın küreklerini çıkardı...
Ve sandalı., kürekleriyle birlikte usulca bıraktılar denizin üstüne...
/...Deniz, ufuk çizgisine kadar masmavi olmuş…/
. ,
İki çocuk, tan yerinin kızıla boyandığı saatlerde el-ele durdular...
Bir tarafları yemyeşil orman., öte yanda masmavi deniz...
Erkek çocuk birden dönüp bir küçük öpücük olup kondu., kızın
gülümseyen dudaklarına... Ve o anda da minicik yüreklerinden
birer masal kuşu., kanat çırpıp havalandı gökyüzüne doğru...
/.....Gökyüzü., bütün renkleri içine almış., sevginin rengi olmuş…/
. . . ,
Adam., kadına 'hatırlıyor musun o günü., nasıl da öpüvermiştim
aniden seni' dedi gülümseyerek...
Kadın., 'hatırlamaz mıyım., sanki bir masal kuşu havalanmıştı
minicik yüreğimden' diye cevap verdi ...
Ve birbirlerinin gözlerinin içine bakıp., gülümseyerek aynı anda
ve bir ağızdan 'seni çok seviyorum' diye fısıldadılar...
.
.
Cevat Çeştepe - 2017/2024
"Bir küçücük öpücük varmış"