Nasıl bir Paradok; Şair? Şiiri - Ömer Da ...

Nasıl bir paradokstur bu bilmem
Şair tam da işi bitmişken
üstü-başı yırtık-pırtık
bir işin ucundan tutamaz
tam bir moloz olmuşken;
yazdığı şiirler bol alkış toplar,
gönüllere girer, baş köşelere oturur.
yanan, kavrulan yaraları pek bir tat verir etrafa...

Nasıl bir paradokstur bu? !
sevinsek mi, üzülsek mi bilmem ama
Şair tam da
'durdurun lan dünyayı, ben ineceğim! ' diye bağırdığında,
yüzünde umuda dair tek bir kırışıklık kalmamışken,
bütün madde alemi onun için çekiciliğini kaybetmişken
bir melek geliverir yanına,
ona güç verir, umut aşılar
şiiri için ona teşekkürler sunar;
ve Şair şaşırır kalır!

eline tek-gidiş bileti almışken tam
trenin arkasından bakakalır
gidenlere el sallar
dünyaya dair umudu kalmamış olsa da...

nasıl bir paradokstur bu? ! ..
şu insancıkların ufacık dünyasında
para etmezken yazdığı bin tane şiir;
öldüğünde mezarı başına kazınmış
hayatı 2 kelimede özetleyen o bir tek dizecik bile
ne çok ilgi toplar
ne çok dua toplar!

ama Şair herşeye rağmen
iki yakayı biraraya getiremeden
rahata eremeden göçer gider.

nasıl bir paradokstur bu? ..

(Aralık 2006)