Nasıl Bir Eser Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Ne zaman yağmurlar yağsa,
Ruhum sıkılıyor, içerim daralıyor,
Altında yürümeye başladığımda,
Düşen her tanenin, hatırası kalıyor,
Aklıma geliyor, ne çok sevdiğim,
Kıyaslamaya başlıyorum aşkımı,
O zaman anlıyorum ki,
Yağmurlarda silemiyor sevgimi,

Ne zaman yüzünü görsem,
Ruhum aydınlanmaya başlıyor,
Güneş bile bastıramıyor parlaklığını,
Kıskanıyor, hor görüyor seni,
Gökyüzüne şikayet ediyor,
O mavi gözlerini,

Ne zaman gökkuşağı açsa,
Tebessümle kaybolmaya koşuyor,
Kin besliyor iyi niyetinin üstüne,
Dağlara anlatıyor derdini,

Tüm tabiat, imreniyor sana derinden,
Solmaya başlıyor çiçekler, kibrinden,
Bir de aşkımı koyunca önlerine,
Sinirlenip ağlıyor kederinden,
Gururla bahsediyor Huda,
En güzel eserinden.