Nasıl Başlamıştı Nasıl Bitti Türkümüz

Aralandın
Gün gülücükler taşımadı penceremden
Buluverdin karanlığın ipucu kendince
Ve bağbozumu korkularından, uzaklaşıverdin böylelikle
Aydınlığa erdin mi şimdi bilemem
Sunağısın artık yasaklı şölenlerin
Zaman ayarlı tutsak kuşlarca...
Çözüverdin düğümlerini özgürlüğün kanatlarını

Özgürlük ne güzel
Oysa, sarsıldı çatısı kentin,
Paramparça ettin duyguların mihrabını
Yerle bir ettin şimdi,
Göz ağrısına tutulmuş bütün sokakları
Ve sözlükçesine kilit vurdun sözcüklerin

Farkım yoktu sana göre ötekilerden
Açılması zor, kilitli kapılara dayandım
Buydu belki de bütün amacın,
Keyfine keyif kat
Haydi yolun açık olsun

Şimdi sana dönenceler kadar uzağım
Şiir iklimi min bulutları göçtedir
Geriye dönüşü de olmaz artık bunun
Anladım ki, sen de alışagelenlerden diniz
Gök gürlemesine hayır
Ve Yağmura evet diyenlerden diniz

Ben de göçündeyim artık erkencil mevsimlerin
Hırçın vuruşların yontarken her yanımı
Kösnül duygulardı sence belliki yaşamın kaynağı
Bu yabanıl mevsimlere hiç girme meliydim

Kanatların tel tel koparıldığında
Bir gün sen de anlayacaksın, sevgiyi ve aşkı,
Arayacaksın, sana dönenceler kadar uzak olanı
Kim bilir hangi gün yanığı,
Şiir bahçelerinde bulacak ahlasra beleneceksin

Antikası değildir bu kopuşlar, bu yontular günümüzün
Ucuzlamasıdır, bit pazarına düşürülen sevdaların
Yarınları yaşama tasasından uzak öngörüyle
Kafa bulmaktı gönül eğlencesi sevdalar...

Tükenişin adımı mıdır başlamak
Aldırmazlık mıdır sence suların devinimi
Yoksa yenilmek midir
Yenilrenmek midir uçarı sevgilere
Olsun, öyle olsun
Sen de solacaksın
Evecenleşecek solgunluğun
Her anışta bir namlu,
Ve bir mermi olacaktır yüreğinde anılar

Solgun iklimleri bahar yeşertmez
Sen de uzak ol dönenceler kadar
Çünkü ben de uzaklaştım
Yıldızlar ötesince sana

KÖMEN