ıngıl ıkış,
dıngıl yokuş giden bir hayatta,
bir kaç dost,
bir sürü arkadaş,
kıyamet kadar insan,
ve bir o kadar insan sureti varken,
nasıl oluyor da
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta