Ayağındaki çamuru,
Gönlüne..
Elindeki hamuru,
Ayağına bulaştırma..
Sır, sadağından çıkmamış
Bir yaman ok! .
Sükut, kutlu hazine..
Sırrını, sözüne bulaştırma..
Su, toprağın özüyle
Kabından boşalır..
Kabından taşan söze,
Özünü bulaştırma..
Kılıç, kından seslenir;
“namert eline düşürme”
Yere düşen namerde,
Öfkeni bulaştırma..
Tevazu kanatlanmış,
Dağlar aşmada..
Aşılmaz sandığın yollara,
Nefsini bulaştırma..
“İki kapılı bir han”
Dediler dünyaya..
İzine, adına, şanına,
Cehli bulaştırma..
Fırsatı ganimet bilip,
Yakasından tut zamanın..
Gariplere..Gam kervanına katıl,
Haramı/Haramiyi bulaştırma..
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 08:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuran ne buyuruyor, 'ayetler nasihattır' Kaynağını ve bütün ilhamını inancımızdan alan nasihat gibi kutlu bir kavramı elbet şiirimize konu yapmamız gerekiyordu. İstişare/şura/danışma/fikir alışverişi etme bizleri olgunlaştırır şüphesiz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!