Nasihat Şiiri - Abdulkadir Koçoğlu

Söz gümüşse sükut altındır derler
Konuşma gayretini futursuzca yaparda
İnsanoğlu düşünmez susmanın kiymetini
Sessiz sakin durana çok ketun adam derler
Boş konuşup yorulana bilmem neler demeli

Ne gelirse başına gelir dil belasından
İki dinle bir konuş vazgeç dil sevdasindan
Boş lafla yurumezmis peynir gemisi bile
Sağlam yavaş adımla varılmış menzile

Bülbül güzel sesiyle mahkum oldu kafese
Kartallar yanlız uçar kargalar sürü ile
Ne gelirse insana geliyormuş fıtrattan
Sırtında bu günahla geçilir mi sırattan

Kusurları örtmede gece gibi ol derler
Ahir zaman insanı kusurları beklerler
Gökte bir leylek gibi geçti ömür lak lak lak
Sana seni gösteren hakiki bir ayna bak