İnsanoğluna dert yansa hesabı sorulmaz ahval
Ahvalin gözünden yaş gelse dünyaya söylerim muhtar
Ve kalbe zulüm değmiş ışıklar kaftan
Yanına koşsam şimdi kucak açsam sana
En uzak kabri sağlar beraber seninle kadran
Kalk dünya gözümü aydınlat bir bardak yeterli
Senin aşkından ne dağlar delinir zaten gözüm kederli
Dur,bu sevdadan yana kim ölmekte kim sağ
Ey Allahım ben bu aşktan bir sana sığınırım birde uçmağa
İnsanlar görmek isterdi gözlerim
Bilhassa acıdan mahrum kalmayanları
Gözlerinden yaş akmayanı gözlemlemek isterdim
Rüyalarıma yâr girsin diye zaten her gece
Yatmadan önce duamı ederdim
Ne olacak bu kaideler
Ne olacak da şu zemheri kışta
Yerine gelecek tüm hayaller
Yukarı aç elerini
Görüp utansın tüm hicvedenler.
Kayıt Tarihi : 13.2.2023 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!