Nasa Şiiri - Şair Bilal Yavuz

Kozmonotlar sevişir o çılgın boşlukta
O siyah sessizlikte zihin çaresiz kuyu
Gözler ateş kesilmiş, vahşi çığlıklar, keskin pankartlarla
Venüs kuşları sarar şu ihtiyar geceyi
Durdu yürek, durdu zaman, durdu mekan, durdu aşk
Fahişe problemler, delişmen formüller hep sustu
Bilimin ışığında açan gökkuşağı yüzün
Uzay bahçesinde solmuş bir yıldıza savruldu
Sevişir kozmonotlar o çılgın boşlukta
O siyah sessizliğin çaresizliği yara
Ve siyah sessizliğin çaresizliği deva
İşte durulmayan uzay gemileri arasında
Yepyeni bir başlangıç her elveda
Ve bilge ruhlarında tek bir seda
Yelkenler fora bebeğim yelkenler fora