Yenmesi zor, diyerek eve nar almıyordum,
Uzak durduğumdan mı hiç umursamıyordum…
Baktım ki satıcıya pek nar satamıyordu,
Müşterisizliğine sanki yakınıyordu…
Dedim, getir hepsini koy tekerli çantama,
Lezzetleri tadarken renk sağlasın ruhuma…
Vitamin sağlamıştı cennet meyvesi gibi,
Dertlerim yok oldu hatırlattı habibi…
Her nar dua gibiydi Rab hatırlatıyordu,
Dedim, şükür gerekli o bizi biliyordu…
(2015)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 28.10.2017 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!