Üzerinde umut güneşinin yansıdığı
Mavi sularının dibine çekiliyorum.
Sular koyulaşıyor,mavi laciverde
Lacivert siyaha dönüşmede,
Koyu karanlıkta yapayalnızım....
Çıplak yüreğimin titremesi
Azrail’in soğuk nefesinden.
Film şeridi gözlerimde yaşamım,
Dertlerimi benimsedim
Hayatın armağanı kabul ettim
Korkum çaresizliğimden.
Karanlık odamın dört duvarından
Yüreğimi kalaylamış sırlarım
Dudaklarımda pas tadında
Zamanın anlamını yitirdiği yerde.
Yazdığım mektubun gideceği adresi biliyorum
Mektubumu bekleyen var mı? bilmeden...
‘Dönmesem de gam çekme,üzülme!
Sevda pınarına girene yağmur ne ola ki? ’
24/01/2004
Kayıt Tarihi : 27.4.2004 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!