Ben uzadım be sevdiğim,
seni tanıdıktan sonra.
büyüdüm.
yemek seçmiyorum artık,
tahtaravalliye biniyorum,şaka şaka
şiir de yazıyorum artık aşk üzre.
dinleye dinleye karanlığı
yüzgöz oldum.
sığınarak geceye çaresiz kaldım.
ayrılık kendini dinlemekmiş meğer.
konuşmak anılarla,
türkü çağırmak korkulara,
Aslında sessizlik kendi heyecanını barındırır içinde,
bir kıpırtı peşinde koşar yürek.
sessizlik ve suskunluksa umudu çağırmaz
hep bir şeyler götürür,
akşam saatlerinin gurbet trenleri gibi,
kasvet gögüs gerer umudun gökyüzüne
bir iki damla gözyaşı düştüyse geceye
yalnız ve ıslaksa caddeler,
uzun sessiz ve anlaşılamamışsa
hüzün çoğalıyorsa
içinde hasret geçen her şarkıda
gece uzar,çekilmez olur.
eskinin çeyiz sandığında kaldı umut
sakladılar göremedik.
ellerimizi yüzümüzü henüz tanırken
ismimizi unuttuk.
sen esen yellerin savurduğu saçlarınla
rüzgarda sürüklendin iyi mi?
bir ferman geldi 'aşk' üzre
yüreğin anatomisi değişti
kan damarlarımda bir heyecan
akıp gittik fermanda buyrulduğu gibi
Kızılırmak'tan Karadeniz'e
Hani çat kapı geleceksin gibi geliyor.
vehim galiba
yalnızlığın bunalttığı saatlerde
ben hep böyle oluyorum.
zamanın durduğu,beklemenin zor dakikalarında
Şu kendini bilmez
Uzaktaki buluta söyle,
Gitsin maviliklere daha özgürce,
Şu köpüren dalgalara çıkış,
Kaybolsun sonsuzluğunda okyanusun
Gözyaşım gibi inen damlacıklara söyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!