Narin Çiçekti Adı Şiiri - Volkan Yoruç

Uzundu saçları
Sarıya çalardı uçları
Masum bakışlıydı
Elleri minicik
Yüreği körpecik
Sıcak meltem gibiydi nefesi
Sesiyle açardı bahar çiçekleri
Duruşu bir kuğu
Gözleri derinden bir buğulu
Lakin gülmek nasip olmamıştı
Hep ağlamalarla sürmüştü zamanı
Değermiydi sana narin çiçek
Değermiydi yüreğine inen bu derin bıçak
Ölmeler yakışırmıydı duruşuna
Belki varamamıştın sevdalına
Görememiştin onu zamanın acı dakikalarında
Beslediğin umutlar sönerken usul usul
Gecenin kör vaktinde varmıydı gitmek dönülmez uzaklara

Sensiz narin çiçekler solar oldu
Hazan yaprakları üstüme doldu
Senden gayrı çekilmez bu hayat
Ve o ateşe bende girdim,yüreğim seninle kül oldu