Narin Bedeni Şiiri - Hakverdi Erşan

Hüzün çiçekleririni
Kimler bağrına basıp
Ağıtlar yakıp ağlamadıki
Devrilen türünde son çınardı
Toprağın bağrında köyünde
Kerpiç toprak damlı evler
Son arzunmuydu seni çektiler

Ben sandım
Seksen ikisinde taze gelin
Gelin dostlar ağıtlar yakın
Davulsuz zurnasız düğüne gelin
Ağlayın evlatlar gelin
Ne kadar çokmuş seni sevenin

Gözler yaşlı düşünçeli başlar
Ocaklarda kazan kazan aşlar
Konu komşu dost akraba
Hepsi toplanmışlar
Ömrünü verdiğin
asırlık yaşın
Kına gibi toprakta
Solaçak çok sevdiğin
Narin bedenin