“Hariçten fikre intikal eden müjdeli ilim;
Sen ki ne vakittir sus pus! Durup düşünen benim!”
Epeydir boş bakışlarında havanın uğultusu…
Düne göre daha cahil çiçeklerin hoş kokusu…
Ağaçtan düşüyor yeşilin kahverengi kurusu…
Belki akması unuturulmuş bir yığın duru su…
Utanacak uçmayı unutan gökyüzünün kuğusu…
Kabullenilemeyen herbir yanlışın bir doğrusu…
Dudaktan dökülen duanın sinede ki buğusu…
Uyuşturulmuş beyinlerin aradığı bengisu…
Güneş için Dünya’nın bir batısı bir de doğusu…
Attığımız her adımda ki gözle görünmez o pusu…
…
Ne Batı'da Doğu'da ne beyinde ne sinede gözde,
Ne kuğuda ne duru suda ne uçmak gökyüzünde,
Ne havada, ağaçta, yeşilde ne kahverenginde.
Attığım nara sende bende… Arasında bir yerde!!
(UCA)
Uğur Can AkçayKayıt Tarihi : 12.8.2017 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!