Nar Suyu Şiiri - Özge Özgen

İki yıldır at gözlüğü takıyorum
Şair olma ihtimalim sıfır

Yorgunum ve derisine şiir süren bir yarayı
kendi kabuğuna
bağışlıyorum

Bundan sonra
Gençliğime dikiş atıp son cümle olarak sıkışıp kalabilirim buralarda

Maviyi de yüzüme sürüp boy abdesti alacağım görürsünüz

Ödünç bir çift ayak buldum

Şarkı söylemeyi öğreteceğim onlara birazdan

Düz yazıya cıla sürdüm

Şiir getirin
kötü şairlerden
konuşalım biraz da

Yaşlılığın madalyası var bende bak

Üstüme rozetli
bir yer elması

Yüzüme tüküren bin yaşasın hesabına içiyorum bu şiiri

Kötü şairler içinse
Bir mucize bekliyorum hala

Ve,

O inancın içindeyken

eriyor demir lekeleri

Öyleyse şerefe!
Yer cüceleri

Ben, o lanet kabuğu koynuma soktuğumda

Bütün gökyüzündeki kuşlar

Geriye dönsün diye beklemiştim

Ellerimdeki bu pişmanlık hissinden beni kucaklayıp
Ayağa kaldıran şeyin
Ellerim olduğunu nerden bileyim

Kalbimin üflediği yağmurlarla beraber buharlaşıp
Kaçtığım bu derinlik
İki köşeli bu devri alemde, kendimi kendimden bile gizledim

Kavramlar değişince genişleyen yüzleri ezberledimdi

Boşluğa gel

Hadi ardından ıslık çalıp
Göğsüme de nar suyu falan dökün
Yorgunluğumu alsın

Kırkımdan sonra zil takıp
körebe oynayacağım
Zürafalarla

Karıncalarsa o filmi çoktan izledi...

Özge Özgen