Nar Ağacı Şiiri - Özge Özgen

Aslında uçuk bir turuncuyla başladı bütün hikaye
Sonra ben moru karıştırdım yeşile

Herşey iç - içe

Bu iki ayaklı develer nerden indiyse, şehre

Karga kanadı ile
tomurcuk gül yarışına girdiler

Güya düz yolda arabanın tekerleği patladı

ellerinde kaktüs çiçekleriyle döndüler eve

Daha bir kaç gün öncesinde dünyayı karalarken ibneler

kopyala yapıştır gibi duran yüzlerden

Başka, yağmurlar diledim

Nar ağacına çıkarken ben
Nergisli elbisemden bir düğme düştü yere

Bak! "sıkıntı olmasın" diye

yamalı harfler koydum buraya

alt tarafı

biraz eğilimli

Yıldızlı cümleler de dizerim koluma şimdi

Seni de halk pazarı diye yazarım gökyüzüne belki

Oldu olacak yine güvercin olup dönersin evine

O evin kirasını da , ben öderim

Bir kaç şiir yazdım idare et

Annem kadar düzgün olmasa da

Renk değiştirmeyen reçel kavanozları dizdim dolaba

İncirler benim, çiçekler senin olsun

Başka isteklerin de varsa, onlar da olsun

Birazda, kuş tüyünden olan resimlerimiz boşluğu doldursun

Şiir bu ya, hayatı çenesinden tutarız

uzatırız boyunu belki

Belki, kısalır ellerimde o gün

Oh ne güzel

Sabahları tarhana çorbası

Akşama da sevişiriz.

Özge Özgen