Evvelâ insan mı küser hayata zannediyor sunuz?
Öncelikle gönül küser hayata.
Çekilir yavaş yavaş ıssızlığa.
Eskisi gibi hoyratça esmeyi unutur,
Gök yarılırcasına yağmur yağsa da,
Çölün ortasında yaşamayı göze alır,
Islanmaz bir damla suya muhtaç kalsa da.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta