Nâr Eyledin Ayşem Beni Şiiri - Mehmet İs ...

Âşk nârında yaka, yaka
Kor eyledin Ayşem beni
Gelir diye baka, baka
Kör eyledin Ayşem beni

Bu aşk saldı dağa, çöle
Attı okyanusa göle
Yandığından kalan küle
Nâr eyledin Ayşem beni

Bayrak çektiğim direği
Mahkûm olduğum küreği
Devâsız olan yüreği
Var eyledin Ayşem beni

A’mâ ettin gözlerimi
Anlamadın sözlerimi
Uyuşturup dizlerimi
Dur eyledin Ayşem beni

Çiçeğimsin bülbülümsün
Mormenevşem sümbülümsün
Tomurcuk gonca gülümsün
Kur’eyledin Ayşem beni

Kimi bakar Âli deyip
Kimi gören velî deyip
Kimisi de delî deyip
Har eyledin Ayşem beni

Âllâh’tan bu garip kula
Değer vermez para pula
Düştü gideceği yola
Var; eyledin Ayşem beni

Âdem On Asır yaşadı
Rasûl doğarken boşadı
Kaldı: Süleymânın adı
Zor: eyledin Ayşem beni

İSLÂMİ’yi lâyık bulup
Fitnetüz zemâna salıp
Hâkîkâte hadım kılıp
Sır: eyledin Ayşem beni