Ayrılık yazıyor ellerim mısralarıma
Sensizliğin karanlığındayım
Bırakılan umutlar gibi tükendim artık
Yaralanmaya alıştım sensizliğede alışırım
Kelimelerin bittiği yerde bende kalırım
Zor olsada unutmaya çalışırım
Sen üzülme ben üzülmeeye alışığım
Kaderimde varsa bunada katlanırım
Şimdi değerini yitirmiş benliğim
Kırılmaktan yorulmuş yüreğim
Sevmemeye yemin edercesine kalbim
Bir daha asla diye haykırıyor
Kayıt Tarihi : 5.3.2008 18:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Servet Tuğcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/05/nankor-sevda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!