Nankör Şerefsiz Şiiri - Bahattin Tonbul

Öyle yorgunum ki,şu son günlerde
Kimisi kıymetli, kimi gereksiz
Öyle üzgünüm ki, solmuş tenlerde
Yaşatır gönülde, nankör şerefsiz

Anlamaz seveni,kültürü yoktur
İki argo ile,güleni çoktur
Tatlıdır o dili,gerisi oktur
Aldatır sevgiyi,nankör şerefsiz

Anlayamaz insan, ağlatır onu
Geçmişini saklar, haindir sonu
Bilemezsin aşkı, sanki bir konu
Aldatır sevgiyi,nankör şerefsiz

Güvensizki her şey,ona neşedir
Baktığı her güzel,ayrı köşedir
İzlenen hayatı, gizli gişedir
Aldatır sevdayı,nankör şerefsiz

Korkarım insandan,insan sevmekten
Öyle canım acır, hatır görmekten
Yapılan iyilik,göstermelikten
Aldatır sevgiyi,nankör şerefsiz

Dokunmayın bana,değmen yarama
Unutmak istiyom, sevdam zor ama
Yaşıyor bu şekil, sönsün kor ama
Aldatır sevgiyi,nankör şerefsiz

İçimde kıpırtı, severmi gülen
İlişki yok iken,evliyim diyen
Neden değiştiyse, hakikat dilen
Aldatır sevdayı,nankör şerefsiz
Bahattin Tonbul
7.8.2012