Nankör Olursa Yürekler Dondurur Kış!

Yine bak geldi kapımıza kış
Yine bu o işte
Bir çift kuşkulu ürkek bakış
Akşam akşam yine nedir bunca yalvarış
Yine yüreklere çarpar durur hicranlar
Serseri adlıdır o duygular

İnim inim iniltiler de yakarken yürekleri
Garip sapışlar içinde dağılırlar
Boşalmış tüm ovalar bağlar ve bahçeler
Sükût içinde sanılır dört mevsimde yaşananlar
Oysa için için kaynarlar

Hüsran sarmışsa yarı yollar da kalanları
Ne gelen vardır
Ne gidenler
Ne bir el uzanıp tutar
Ne de tutturan bulunur gönül boşluğunu

Ortalık hep çaresiz
Ortalık hepten toz duman
Sanki de içimize çökmüş hazan
Şimdi çaresiz kalan insanların sürüklenişi kayar
Kaldırım köşelerin de
Gazel yığınları gibi rüzgâra bağlanır olgular
Biteviye sürüklenip de dururlar

Kaçışırken uzaklara tüm umutlar
Ati de kayıptaysa
Mazi de kimse de yoktur zaten
Dönme bir mermi saplanmış sanki ciğerlere
Yine de dönmez devranlar
Yine kış
Yine de kış
Gelse de bayramlar
Tüm muratları hıçkıran figanlar sarmış…

(12.01.2013) AZAP…