Hey Fani Aşk Maalesef Sen Bir Ölüsün! 3

Eğer ki haksız bir şekilde darp etmişsen
Suçsuz bir garip kuşu
Tıkanır da kalırsın sonra boylu boyunca ortalarda
Çıkamazsın küçücük bir yokuşu
Kul hakkı ödenemez ki kul af etmeyince
Çekmezsen cezanı bulmazsın ki huşu
Hiç bir hak da boşta kalmaz
Er ve geç çıkar önüne hayat hesabının kuruşu

Söz de olsa; doğru taşa vur başını da gitsin
Çakalın ininde kalmaktansa
Eğer nefsin yeline kapılıp da kalmışsa tüm ömrün
Sal sele bir boğuluşta gitsin
Adam görünen iblislere sığınmaktansa
Sürçü lisan edişte durduysa dil yaban yüreklere
Dert olur önünde bütün yaşamının geçmişi
Eninde sonunda da irkileceksin
Kes dili de gitsin
Saracaktır seni şefkatle sükûtun

Sözüm ona bir ve bütünüz unutulacak mı sanırsın bunca zulüm
Bir hayat kel ve topal da olsa
Açık kalmıştır hesabı
Gönül deminden sökülüp alınacaktır karşılığı
Nasıl da gönlün isli dumanında kalıp yanılmışız
Değil mi?
Her hayatın mutlak olan bir sahibi de vardır

Gönül selinden fışkırırsa tüm yaptıklarının feryat seli
Duyguları boğar sicimiyle seni
Sönmüş olsa dahi yaşamın küf felsefesi
İçimizde ki özlem ve hasretler hep kaynar
Sönmemiş bir köz gibi
Bir kavruluşta göğe çıkartı verir küllerini
Zaten biz aslen haddi aşan aptal bir avareyiz
Ne yaşız ne de kuruyuz
Boşluk deryasında yoğruluruz

Bir sitem tufanında savrulunca öksüz kalmış o kalbin
Boş boğaz seslerde kalır tüm cismin
Frekansları çarpıp attırır yüreğin sessiz atışını
Tık nefeste olduğun yerde de yığılışta kalırsın
Gönül atışının son ritminden
Çıkar ateşin sönük kalır yanın da o dayanılmaz acılar
An ve an hapsolur duygular
Kıpır kıpır kıvranırsın

İnim inimde inlerken derin kuyulardan çıkıp gelir sesin
Hani nerde kaldı
O hisler ve arzulardaki doyumsuz ritmin
Şehvet ve çıkar potasında hoplayışta topladıkların
Nasıl da geçişte gitti onca zaman
Sadece bir nefeslik ömrün kadar ömür kusar
Kelime-i Şehadet dilen nasip olur veya olmaz
Ve daha da çok umutlar var olacaktı ya aşkta
Hani nerde?

An be an
Bir ömür geçişte kayıp da gidiyor boşu boşuna gözlerden
An içinde yaşlanır zaman
Duygular sarar kör virane kalmış boşlukları
Her anda öz içinde yer arar durur başkalaşmış özler
Belki de bu sondur kim bile bilir ki o anı
Zıtta taşınca gölün
Hükmeder haşmetiyle tüm varlığına Hakk’ın o gür sesi
Tutulacaktır artık son nefesin
Geldiğin yere doğru
Bir tutuşta da çekip alır oltasındadır artık biçare ölün…

(14.03.2012) AZAP…