Nankör İnsanı Şiiri - Veysel Şimşek

Çaresiz düşmüşe yardım maksatı,
Hayıra vesile, iyilik adı,
Gün gelir başına olursa kadı,
Gel gör sen o zaman nankör insanı.

Geçmişine hüsran yazılan kitap,
Yalan der, inkarcı cümlesi hitap,
Esirger selamı olmaz muhattap,
Gel gör sen o zaman nankör insanı.

Olan iyiliğe inkar inadı,
Yüze yüz tırmalar cırnaklı kedi,
Yalan, dolan, çene bunu senedi
Gel gör sen o zaman nankör insanı.

Acıyan duygulu yufkalı yürek,
Sözüm bilmeyene derim ne gerek,
Dedikodu sözle inkar ederek,
Gel gör sen o zaman nankör insanı.

Veysel tek örneği der ki; Dışlandım,
Üstüne bir üstlük hemde taşlandım,
İşte budur sebep varki yaşlandım,
Açık göz zamanın nankör insanı.