Nankör Şiiri - Durmuş Yığman

Besleyip, büyüttüğüm it.
Bu gün geldi, beni ısırdı.
Koynumda sakladığım bit,
O da geldi, beni ısırdı.

Sizlere yaptım iyilik
Buldum sonunda kötülük.
Niye yaptınız nankörlük
Böyle mi oluyor mertlik.

İnsanlık yok mu hiç sizde?
Durmazsınız sözünüzde
Utanma yok yüzünüzde,
İyilik yaptık suç bizde.

Zaman gelir, devir döner.
Ateş biter, ocak söner.
Dünya bu, olur çok şeyler
Bunu unutmayın beyler…

İt bile sahibini tanır,
Bit ısırmadan usanır
Boşa havla, boşa anır
Sizi gören insan sanır.