Bir o yana
Bir bu yana
Savruluyor duygularım
Hiç sebatları yok
Boşuna vefa bekliyorum
Rüzgâra bakıyorlar
Yaşamı rüzgâr önünde yaprak sanıyorlar
Düzgün kimlik, kişilikten uzak
Har vurup harman savuruyorlar
Hasret kaldım vefalı duygulara
Basiretim açılır belki, olanlara
Kinden, nefretten nasibimi aldım
Sevginin güzelliklerini hatırlamadım
Öfkeyle kalkıp, zararla oturdum
Kibirle, çıkarla yaşam üzerine kuruldum
Canım istediğinde var, canım istediğinde yok oldum
Nankör duygularımla, hayat içinde bir hoş oldum
Yarına ne hazırladım bilmiyorum
Nankör duygularımla tekliyorum
13.07.2011 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 13.7.2011 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın kendini tanıma süreci içinde çokça sınamalara gereksinilirmiş.
Bu öz denetimin olmazsa olmazıdır aslında.
Nankör,önadını uygun görebilmek için çokça yarınları tüketmek gerekir bence.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Nankör duygularımla tekliyorum
Sanırım bu hepsinin özeti
yüreğine kalemine sağlık ustadım saygılar...
TÜM YORUMLAR (12)