Nankör Şiiri - Özay Demirkaya

Kıymet bilmeyen olduğun süre
Dağları yıksam ne eder sana.
Kölen olsam da demir zincire
Kendimi taksam ne eder sana.

Bunun dönüşü yok diyen kimdi
Kuralı bozmak oldu mu şimdi
Yaktığım yalnız birkaç resimdi
Bu şehri yaksam ne eder sana.

Dininden artık değilim emin
Bu mu kitaba ettiğin yemin
Rahmete ermez bastığın zemin
Yüzüne baksam ne eder sana.

Gitti dediler sanma aldırdım
Sanma divane oldum çıldırdım
Eğlencelerde kadeh kaldırdım
Canımı sıksam ne eder sana.

Döneriz âlem denen bir çarkta
Kırk yol birleşir aynı durakta
Ya bir caddede ya da bir parkta
Karşına çıksam ne eder sana.