Nankör Şiiri - Mustafa Yalçıner

Beni takmayanı niçin seveyim ki
Dün onu gördüm
Hayatından memnun ve herzaman kinden daha güzeldi
Onu çok sevdim dostum, bana nankörlük etti...

Sevdiğime, sevildiğime o kadar pişmanım ki
Sen olsan ne yapacaktın ki
Belki bir sigara yada ufak bir teselliğindi
Onu çok sevdim dostum, bana nankörlük etti...

Belli ki bitmiş Aşkısı;
Hayatımın son anlamı, son damlası
Ne senden öncesi ne de bir başkası
Onu çok sevdim dostum, bana nankörlük etti...

Bu nankörü ne kadar çok sevmişsin deme be dostum
Bir yılandı o, ben hayata küstüm
Artık o aşktan yana ümidimi kestim
Kimse bilmez ki, onu nasıl sevdim
Birsen bildin yaa dostum, o da bana nankörlük etti!

(bu şiir sevildiğini bilmeyen bütün nankörlere)