Nankör Şiiri - Tarkan Kosif

Baktıkça aynalara
Muhtaç olduğumu anladım.
Yaş aldıkça zamana
Yenik düştüğümü kavradım.

Ne nur var yüzde
Ne de selvi gibi boy
Fer kalmamış gözde
Allah(c.c.) vermemiş öyle bir soy

Zayıf ve güçsüz biçare
Kaybetmek için yaratılmış
Açlık ile edilmiş terbiye
Ele muhtaç bırakılmış

Tamamken nankörüm yalnız tek
Varlığını eksikken anarım
Olunca karnım tok sırtım pek
Kendimi bi halt sanarim.

(Beştepeli TAİF)