Nankör Şiiri - Adem Daştan

Ben seni böyle sevmemiştim.
Aşkını istemiştim.
Acı çektirmeni ve nefretini değil.
Gösterdiğin yollar tuzak
Bense elinde bir tutsak.
Vermemiştim özgürlüğümü ellerine.
Böyle kalpsiz ve nakör olduğunu inan tahmin bile etmemiştim.
Tutamıyorum kendimi alamıyorum beni senden.
Çıkaramıyorum ruhumu çepeçevreleyen ağından. Bozuk bir plak gibi adını söylemeden duramıyorum.
Bilmiyorum hangi yaban el alır beni bağrına basar. Günahımla sevabımla kim kabul eder bu aciz ve çaresiz beni.
Olmasın mı artık bir çıkış yol. Açılmasın mı artık bir kapı.
Gelmedi mi vakti saati mutlu olmanın.
Bitmedi mi çektiğim bunca çile.