Nankör Şiiri - Banu Abdullahoğlu

Ne sevmeyi bildin,ne sevilmeyi.
Kal dedim kalamadın,git dedim gidemedin.
Okyanus misali seçtim güvenmeyi.
Oysa sen denizde damla olmayı beceremedin

Sevgi üretelim derken ömür tükettim.
Söyle bana ,sence ben bunu mu hakettim.
Ben sana yetineyim derken,
Hep kendimi erteledim.

O zaman bana beni geri ver,
Harcadığım yılları ,tekrar önüme ser.
Madem tutamayaktın sözünü,
Boş yere harcamayaktın ömrümü.

Sevgi üretelim derken ömür tükettim.
Sence ben bunu mu hakettim.
Ben seni yaşıyorum derken,
Gün gün kendimi harcıyormuşum meğersem.