Ben onu etmişken gönlüme serçe
O başka dallar da yuva kuruyor
Her ötüşte kalpten dirhemle parça
Koparıp karşımda sefa sürüyor
Ara sıra konup şu pencereme
Vurupta kaçıyor yandığım yerden
Nankörün yüzünden ömrü cereme
Çektim de aklımı yitirdim serden
Ruhumu gövdemden sökercesine
Gönül bağlarımı derde bürüyor
Sanki bana nispet edercesine
Birde mutluluğum nerde soruyor
Bağrıma hançeri saplarcasına
Ellerin bağında kanat çırpıyor
Yüreğimle alay yaparcasına
Gözünü Bayram’a bakıp kırpıyor
Kayıt Tarihi : 15.10.2016 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Dokgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/15/nankor-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!