Birgün
hayat kahvesinde defterim dürülüp,
yenik bir tavla oyuncusu gibi koltuğumun altına sıkıştırılacak elbet
Belki
cam bardaklı çaylarımdan
Güneş'in yakamozu sürülmeyecek avuçlarıma
yiyemeceğim odun fırınından yeni çıkmış
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta