Namütenahi aşkının payı

Sen gittin içim öyle yandı her şey yarım kaldı
Gözlerimin yaşını kurutup konuşurken ,
Herkes unuttum sandı

Dilimde şiven yüzümdeki ben gibi
Namütenahi aşkının payı ,

Güneşim büründü ışığımı yolumu kaybettim
Örselerken yüreğini beni hiç mi hiç görmedin ?

Sensizliğin yılları geçeli çok oldu
Gönülden ah çekerken
Şulenden bir nebze olsun alabilsem
Yeniden doğarım belki . . .