Namussuzlar Gülüyor Şiiri - Kemal Berk

Özüne bak şu itin, ta özümden vuruyor
Milletime küfretmek, moda olmuş gidiyor
Dönüp baksan lafına, özgürlüğü seviyor
Milletime küfreden, namussuzlar gülüyor

Girerse başı derde, devletimi çağırır
Saklandığı delikte, eşek gibi anırır
Çaresizce kalınca, kurtar diye bağırır
Milletime küfreden namussuzlar gülüyor

Yürekleri delinmiş, cebi dolmak bilmiyor
Aklını yiyenlerin, keçileri gelmiyor
İşini bilen insan, insanları sevmiyor
Milletime küfreden, namussuzlar gülüyor

Ahlak girmiş çuvala, herkes kendi halinde
Severken ağlatıyor, her şey kapan elinde
Gençlerim sürüklenir, kötü akım yelinde
Milletime küfreden, namussuzlar gülüyor

Dışarının emrine, girmiş olan uşaklar
Ülkemde şehit olur, yıllar yılı kuşaklar
Akılları kirada, ümmi olan susaklar
Milletime küfreden namussuzlar gülüyor

Gariplerin sırtına, herkes gelip biniyor
Halkımı sevdim diyen, inlerinde siniyor
Yurdumun insanları sahalara iniyor
Milletime küfreden namussuzlar gülüyor

Kül'özünün yüreği olanlarla yaralı
İhaneti edenin gönülleri karalı
İçine kurtlar düşmüş şu özleri saralı
Milletime küfreden namussuzlar gülüyor