30.01.25 Fethiye
Firavunlar,
Karunlar,
Damarlarındaki kan
Gözlerindeki kinleriyle gururlu.
Sistem Mülklüye adaletli.
Oysa ben,
Karnı aç, eli terli
Atoma direnen hamam böceği,
İnadına inadına sahiplenmek,
Örgütlü kötülüğün el koyduğu ülkeyi,
Spartaküs olmak kar etmiyor
Atom çağında.
Hala Neron'lara boyun eğiyoruz
Her gün her ölüyoruz,
Digital ekranlarda.
Ceberutu devretti sopayı
Sinyal celladına.
Ama hala ,
Taaak diye kapanan,
Soğuk demir parmaklıklar.
Asla güneş doğmayan,
Haykırsan duyulmayan,
Lağım kokusu ödüllü
Kuru lokma bile bulamayan yutağından.
Tutuklu hükümlü odalarında.
Dağlarına bahar gelmiyor,
Viran olmuş ülkemin.
Taş duvar, demir kapı her yerim.
Kurtları uysallanmış
Dağılmış insan içine.
Her biri emre amade köpeklerin.
Oysa
Daha dün, yarından da yakın
Akma akma kokardı dağlarım
Salkım salkım üzümdü bağlarım
Güvercini uçar, kuşu öter,
Yiğit saklardı her bir koyağım
Zulüm, riya korku şimdi her yanım.
Hayra, berekete değil
Namussuza,
Namuzsuza eser rüzgarım.
Metin Erk
Kayıt Tarihi : 6.2.2025 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!