Sen gibi namussuzları ne SAĞLIĞIM'DA,
ne de HaSTaLıĞıMDa,
hatta ve hatta ÖLÜMDEN sonra bile görmek istemiyorum..
Domuz bile YAVRUSUNA sahip çıkarken, sen yavrularına alçakça İhanet ediyorsun.
İnsanda bir YÜZ olmalı ///
Bir UTANMA ///
Bir AR olmalı ///
Azıcık NAMUS ve ŞEREF olmalı //
Sen bunların hepsinden YOKSUN ve YOKSUL'SUN.
Düşmüşsün bir GÖT peşine arlanmadan yürüyorsun.. Üstelik pişkin pişkin konuşuyorsun...
Seni bilen bilir..Bilmeyende NAMUSLU sanır..
Oysaki sen NAMUS ve ŞEREFİ bir sakız gibi çiğniyorsun..
Bakıyorum arkadaşlarına, hepsi 3-5 tescilli kahpe..
Çünkü kahpeler seni paklar...
NAMUSLU olanın seninle bir işi olmaz..Seni arkadaşlığına kabul etmez..
Tabii ki Namuslu olan, namussuzu bakışlarından tanır.
El oğlu, el kızı bilir namussuzu, tahmin eder onun niyetini ve tihniyetini..
Bazen düşünüyorum da, o namussuzların yarın, birgün damatları, dünürleri olacak...Onlar nasıl bir pislik olduklarını öğrendiğinde, o garip çocuğunun, onların karşısında hangi yerin dibine gireceğini işte onu merak ediyorum..
Ve sen bunları hiç düşündün mü ??
EY NAMUSSUZ ; İşte bu sensin sen..
Sana diyorum sana..
.Mehti saraç.
Mehti SaraçKayıt Tarihi : 1.1.2018 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!