Namlunun Ucundayım Şiiri - Yahya Kesici

Namlunun ucundayım.
Nereye atarsalar,
Oraya gidiyorum.
El, kimin eli? Bilmiyorum.

Ben, ben olamadıkça!
Yönüm belli değil.
Sapan misali,
Savruluyorum.

Atıldığım yerden yeniden kalkıyorum.
Bakıyorum etrafa.
Anne yok.
Baba yok.
Kardeş yok.
Benden başka benler yok.
Geçiyorum namlunun en sonuna
Atılmak için sıramı bekliyorum.

Ben, ben olamadıkça!
Yönüm belli değil.
Sapan misali,
Savruluyorum.