Namlular ıslak Şiiri - Ersin Eray Özgel

Geliyorlar
Sabahsiz selamsız odamdan içeri
Birini tanıyorum diğerleri yabancı
Biri sallıyor Kırmızı mendili
Öpüyor yanağımdan biri diğeri yabancı
Geliyorlar
Susunca penceremden dışarı
Uzanırken şafaktan aşağı
Kabuğu parçalanmış birinin
Seviyor biri beni diğeri yabancı
Geliyorlar
Biri kurutuyor namluyu
Orusbuluk yapıyor gibi
Islanıyor kırmızı mendili
Elleri ıslak gözleri yabancı
Hepsi bu anı bekler gibi
Bir anda daldılar odama güneşi vurdular
Birinide ben vurdum diğeri yabancı
Güneş yalvardı bana ıslatma namluyu
Belki inanırdım lafına kırmızı mendil olmasa
Islatım namluyu bir kuytuda
Biri öldü diğeri yabancı